Ֆինանսական միջավայրի հայեցակարգը վերաբերում է ձեռնարկատիրական տերմինաբանությանը և բնութագրում է որոշակի ձեռնարկությունից դուրս գործող տնտեսվարող սուբյեկտների ամբողջությունը և ազդում է ձեռնարկատիրական գործունեություն իրականացնելու նրա կարողության վրա ՝ եկամուտներ ստանալու համար:
Հակառակ դեպքում ձեռնարկատիրության ֆինանսական միջավայրը կարող է համարվել որպես ձեռնարկության արդյունքների վրա ազդող տարբեր պայմանների և գործոնների ամբողջություն:
Ֆինանսական միջավայրն օժտված է ընկերության տնտեսական դիրքի վրա ինչպես դրական, այնպես էլ բացասական ազդեցություն ունենալու և շուկայում արդյունավետ գոյություն ունենալու կարողությամբ: Ֆինանսական միջավայրն ապահովում և ստեղծում է այն հատուկ հանգամանքները, որոնց դեպքում ձեռնարկությունը ստիպված է գործել:
Ֆինանսական միջավայրը, զուգորդված ընկերության կարողությունների և ռազմավարական ներուժի հետ, արտահայտում է ամբողջ ձեռնարկության շուկայում զարգացման մակարդակը:
Լավագույն տարբերակն այն է, որ ձեռնարկության կարողությունները լիովին համապատասխանում են շրջակա միջավայրի պայմաններին: Այս դեպքում հատուկ ուշադրություն պետք է դարձնել ձեռնարկության կանխիկ աջակցության և ձեռներեցության ֆինանսական միջավայրի հարաբերակցությանը: Եթե ընկերությունն ունի անհրաժեշտ ներուժ շրջակա միջավայրի պահանջները բավարարելու համար, նրա աշխատանքի արդյունավետությունն աճում է, ինչը հանգեցնում է նրա ֆինանսական վիճակի բարելավմանը և շուկայում իր դիրքի ամրապնդմանը: Հակառակ դեպքում, ընկերությունը, գերագնահատելով իր սեփական ունակությունները, չի կարող, օրինակ, պատասխանել իր խոստումներին, օրինակ ՝ պայմանագիր կատարելու կամ հայտերը հաստատելու համար: Սա անխուսափելիորեն կանդրադառնա ձեռնարկության ֆինանսական վիճակի վրա:
Ֆինանսական միջավայրում կան մի քանի մակարդակներ.
- Անուղղակի ազդեցության արտաքին միջավայր (ներառում է մակրո մակարդակում դրսևորվող պահերի համակարգ, որոնք ազդում են ձեռնարկության վրա, օրինակ ՝ քաղաքային տնտեսական քաղաքականություն);
- Ուղղակի ազդեցության արտաքին միջավայրը (բնութագրում է ձեռնարկության վրա ազդող պահերի համակարգը դրամական գործարքների և գործարքների ժամանակ իր գործընկերների հետ հարաբերությունների գործընթացում, օրինակ `հաճախորդների և մատակարարների, բանկերի և ապահովագրական կազմակերպությունների հետ կապեր և այլն),
- Ներքին ֆինանսական միջավայր (այն պահերի համակարգն է, որը որոշում է կազմակերպության ընտրությունն ու տնտեսական աշխատանքի ձևերը `լավագույն արդյունքների հասնելու համար, որոնք վերահսկվում են ձեռնարկության ղեկավարների կողմից):
Կախված ձեռնարկության կյանքի ցիկլի փուլից, ձեռնարկատիրության ֆինանսական միջավայրը կարող է փոխվել, բայց այն երբեք չի վերանում, ուստի այն կարող է և պետք է վերահսկվի, փոխվի և կարողանա հարմարվել դրան:
Ձեռնարկատիրության ֆինանսական միջավայրի կառուցվածքը կարելի է դիտարկել երկու դիրքերից: Առաջինը ենթադրում է, որ ֆինանսական միջավայրը գալիս է միկրո միջավայրից և մակրո միջավայրից:
Ձեռնարկատիրության միկրո միջավայրը ներկայացված է ընկերության սերտ միջավայրով, այսինքն `դրա միկրո մակարդակով, իսկ մակրո միջավայրը` մակրո մակարդակի գործոններով:
