Ընտրություն կատարելով ինչ-որ բանի օգտին, երբեմն ստիպված եք հրաժարվել ինչ-որ այլ, այլընտրանքային առաջարկներից ՝ ընտրելով լավագույնը: Ապրանքի կամ ծառայության այն գինը, որը մարդը հրաժարվում է ձեռք բերել `մեկ ուրիշը գնելու համար, կոչվում է այլընտրանքային ծախս: Հնարավորության արժեքը կիրառվում է տնտեսության և մարդու սովորական գործունեության մեջ:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Դրամական իմաստով հնարավորության արժեքը որոշվում է բանաձևով. Ընտրության գինը հավասար է ընտրված տարբերակի գնման ծախսերին `գումարած մերժված տարբերակից կորցրած եկամուտը: Այս ամենը, որպես կանոն, համապատասխանում է մեկ ժամային միավորի ՝ մեկ տարի կամ մեկ ամիս:
Քայլ 2
Այսպիսով, եթե մարդը կարող է ձեռք բերել իր համար հավասարապես հետաքրքիր երկու ապրանք `Ա և Բ, և այնուամենայնիվ ընտրել է ապրանքներ n- գումարի դիմաց, ապա երկրորդ ապրանքների արժեքը որոշվում է որպես մ և գալիս է այն եզրակացության, որ այլընտրանքային արժեքը A գնելու համար հավասար կլինի մ-ին: Այսինքն ՝ անհրաժեշտության դեպքում հնարավոր կլինի այլընտրանքային ապրանք գնել հաշվարկված գնի համար:
Քայլ 3
Հնարավորության գինը հաճախ կիրառվում է մարդկային գործունեության վրա: Օրինակ, գիշերային ակումբ այցելելիս հաշվարկվում է ակումբ, սննդի և ըմպելիքների մուտքի արժեքը և հաշվարկվում է ընդհանուր գումարը: Ակումբին այլընտրանք կարող է լինել տանը ընթրիքը. Դա ավելի քիչ կարժենա մարդուն: Այս գումարը դրա այլընտրանքային արժեքն է: Այս հաշվարկին կարող եք ավելացնել, որ ակումբում անցկացրած ժամանակը կարող է տրամադրվել աշխատանքի կամ տան գործերին:
Քայլ 4
Մարդը, ով ժամում վաստակում է 150 ռուբլի, պետք է հասկանա, որ տանը կամ ընկերների հետ մեկ ժամը կարժենա 150 ռուբլի: Սա նրա կյանքի մեկ ժամվա հնարավոր գինն է:
Քայլ 5
Փաստորեն, հնարավորության արժեքը վերաբերում է չօգտագործված հնարավորության արժեքին: Հնարավորության արժեքի տեսության հիման վրա որոշվում են տնտեսական կյանքի բազմաթիվ գործոններ. Ներդրումային նախագծերի գնահատում, կապիտալ ներդրումների ռիսկերի վերլուծություն և այլն: Այլընտրանքի հարցը ծագում է այն բանի հետևանքով, որ մարդկային և տնտեսական ռեսուրսները անսահմանափակ չեն, ուստի մարդը ստիպված է ընտրել այն տարբերակները, որոնք որոշակի ժամանակահատվածում իրեն լավագույնն են թվում:
Քայլ 6
Տնտեսագիտության և ձեռներեցության հիմնական դրույթներից մեկը այն թեզն է, որ փողը պետք է ներդրվի առավելագույն օգուտ բերող նախագծերի մեջ, և այն պետք է ներդրվի այնքան ժամանակ, քանի դեռ նախագծից ստացված եկամուտը գերազանցում է ներդրված միջոցների հնարավոր գինը:
