Պարտքի արժեթղթերը հանդես են գալիս որպես փոխառու միջոցներ հայթայթելու այլընտրանքային միջոց: Companyանկացած ընկերություն կարող է իրենց անվճար միջոցները տեղադրել դրանց մեջ, դրա համար հարկավոր չէ ունենալ հատուկ լիցենզիա ֆինանսական ծառայություններ մատուցելու համար:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Արժեթղթերի թողարկումը ֆինանսական միջոցներ ներգրավելու գործիք է: Ներդրողի համար պարտքային արժեթղթերը թույլ են տալիս ստանալ որոշակի եկամուտ ժամանակավոր օգտագործման միջոցների փոխանցման համար: Թողարկողը կարող է լինել կառավարությունը և իրավաբանական անձինք: Այս սկզբունքը տարբերակում է պետական և կորպորատիվ արժեթղթերը:
Քայլ 2
Արժեթղթերի առևտրի հիմնական ծավալն իրականացվում է արտաբորսայական շուկայում, այն է `էլեկտրոնային առևտրային համակարգերի միջոցով: Պարտքի շուկայում առևտրի ծավալը կարգի չափով ավելի մեծ է, քան բաժնետիրական շուկայում, քանի որ դրանք գնում են ինստիտուցիոնալ ներդրողների, կառավարությունների և ՈԿԿ-ների կողմից:
Քայլ 3
Ներդրողների համար պարտքային արժեթղթերում ներդրումների առավելությունները կայանում են դրանց շուկայական արժեքի դինամիկան վերահսկելու անհրաժեշտության բացակայության պայմաններում, քանի որ դրանց վրա եկամտաբերությունն արդեն նախապես հայտնի է: Որպես կանոն, նրանց վրա շահութաբերությունն ավելի բարձր է, քան բանկային ավանդների գծով: Բացի այդ, պարտքային պարտավորությունները դասվում են որպես իրացվելի արժեթղթեր, քանի որ դրանք կարող են հեշտությամբ վաճառվել, գրավ դրվել, փոխառվել կամ կտակվել:
Քայլ 4
Շատ հաճախ պարտքային արժեթղթերը թողարկվում են փոխանակման և պարտատոմսերի տեսքով, որոնք ապացույց են այն բանի, որ մեկ անձը որոշակի տոկոսադրույքով փոխանցել է մյուսին որոշակի գումար, որը պետք է վերադարձվի մինչև նշված ամսաթիվը: Մուրհակների և պարտատոմսերի միջև տարբերություններն աննշան են, բայց ընդհանուր առմամբ ընդունված է, որ մուրհակները կարճաժամկետ արժեթղթեր են `առավելագույնը մեկ տարի մարման ժամկետով, մինչդեռ պարտատոմսերը` երկարաժամկետ:
Քայլ 5
Պարտատոմսերը արժեթուղթ են, որը ծառայում է որպես ապացույց այն բանի, որ վարկառուն որոշակի ժամանակահատվածում որոշակի տոկոս է ստացել տարեկան տոկոսադրույքով վճարմամբ: Պարտատոմսերը շատ տարածված են թողարկող ընկերությունների շրջանում: Դա պայմանավորված է նրանով, որ դրանք փոխառու միջոցներ հայթայթելու ավելի տնտեսական միջոց են, քան բաժնետոմսեր թողարկելը: Պարտատոմսերի եկամուտները վճարվում են ընկերության նախահարկային շահույթներից, իսկ բաժնետոմսերի շահաբաժինները վճարվում են զուտ շահույթներից `առանց հարկերի: Պահպանողական ռազմավարություն ունեցող ներդրողները որպես ներդրում կատարելու միջոց ընտրում են պարտատոմսերը: Դրանք համարվում են փող ներդնելու ավելի հուսալի միջոց, քան բաժնետոմսերը: Բայց, այնուամենայնիվ, պարտատոմսեր գնելիս ռիսկեր կան: Այսպիսով, օրինակ, չնայած Հունաստանի պետական պարտատոմսերի բարձր տոկոսադրույքին (27%), ներդրողները չեն շտապում դրանք գնել Հունաստանում դեֆոլտի բարձր ռիսկի պատճառով (իրենց պարտքային պարտավորությունները չկատարելը): Կա մի օրինակ, որ բարձր ռիսկային պարտատոմսերն ունեն ավելի բարձր տոկոսադրույքներ:
Քայլ 6
Փոխանակում `վարկառուի պարտավորությունն է վճարել նշված գումարը օրինագծի տիրապետողին` նշված ժամին և վայրում: Փոխարժեքները կարող են լինել պարզ և փոխանցելի: Մուրհակների համար վճարը կատարվում է օրինագիծը կրողին, իսկ օրինագծերը `մեկ այլ անձի, որը նշված է օրինագծում: Փոխանակում կարող է կազմվել ինչպես իրավաբանական անձի, այնպես էլ ֆիզիկական անձի կողմից: Այս դեպքում պետական գրանցման առկայություն չի պահանջվում, ինչը տարբերակում է հաշիվը մյուս արժեթղթերից:
Քայլ 7
Բացի մուրհակներից և պարտատոմսերից, կան այնպիսի արժեթղթեր, ինչպիսիք են խնայողական վկայագրերը, հիփոթեքի թերթերը, IOUs և այլն:
