Գյուղացիական կամ ֆերմերային ձեռնարկությունը շատ ավելին է, քան պարզապես բիզնես: Սա կյանքի այնպիսի եղանակ է, որը օգուտ է բերում միայն նրանց, ովքեր ունեն դրա նկատմամբ բնածին հակում և հակում: Անգամ իրավական տեսանկյունից, հողագործությունը համարվում է գործունեության հատուկ տեսակ, որն ունի հատուկ կազմակերպական և իրավական ձև, որի գրանցմամբ յուրաքանչյուր ֆերմեր և իր ընտանիքը սկսում են իրենց գործունեությունը:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Գնել կամ վարձակալել մի կտոր գյուղական հող, առանց որի սկզբունքորեն անհնար է ստեղծել և գրանցել գյուղացիական տնտեսություն: Յուրաքանչյուր մարզում հողի վարձակալության պայմանները կարող են տարբեր լինել, բայց ընդհանուր կանոնը, բոլորի համար քիչ թե շատ, նույնն է. Ոչ ոք հող չի տրամադրի խորհրդանշական վճարման համար: Մասնավորը սեփականատերն է կամ տեղական գործադիր իշխանությունը. հողամասի երկարաժամկետ վարձակալության համար դուք ստիպված կլինեք պարբերաբար վճարել հսկայական գումարներ:
Քայլ 2
Հավաքեք ֆերմա գրանցելու համար անհրաժեշտ փաստաթղթերի փաթեթը: Այն ներառում է պետական գրանցման դիմում, հողի օգտագործման ձեր իրավունքը հաստատող փաստաթղթի պատճեն, ապագա ֆերմայի կանոնադրություն, կանոնադրական ֆոնդի ձևավորումը հաստատող փաստաթղթեր և, վերջապես, բոլոր հիմնադիրների մասին տեղեկություններ պարունակող փաստաթղթեր: Ներկայացված փաստաթղթերը ուսումնասիրելուց հետո ձեր ընկերությունը կգրանցվի և կկարողանա սկսել ամբողջովին «սպիտակ» և օրինական գործունեություն:
Քայլ 3
Ընտրեք գործունեության այն ոլորտները, որոնք դուք կմշակեք ձեր գյուղացիական տնտեսության շրջանակներում: Իրականում դրանք արդեն նշված են կանոնադրության մեջ, բայց միշտ կա փոքր, ծախսարդյունավետ նախաձեռնության հնարավորություն: Մսի և կաթնամթերքի ուղղությունն ավելի շահավետ է, քան բերքի արտադրությունը (բանջարեղեն և մրգեր աճեցնելու համար վաճառք), մեղվաբուծությունն էլ ավելի շահավետ է, բայց դրա համար անհրաժեշտ են հատուկ հմտություններ և ունակություններ:
Քայլ 4
Սկսեք իրականացնել ձեր գաղափարների իրականությունը `միաժամանակ փորձելով գործել համապարփակ ձևով` կախված չլինել մի բանից կամ ձեր գործունեության ուղղությունից, այլ մի փոքր ժամանակ հատկացնել միանգամից շատ խնդիրների լուծմանը: Գյուղացին պարզապես պետք է իր պրակտիկայում օգտագործի ժամանակի կառավարման հիմնական սկզբունքները, հակառակ դեպքում նրան չի հաջողվի համակարգված կերպով կյանքի կոչել իր ծրագրերը:
