Ապրանքների արտադրության համար նյութական ծախսերի իրական արժեքի (ինքնարժեքի) բացակայության պայմաններում անհնար է որոշել արտադրության շահութաբերությունը, որն իր հերթին հիմնարար բնութագիր է բիզնեսի ընդհանուր զարգացման համար:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Becանոթացեք նյութի ծախսերի հաշվարկման երեք հիմնական մեթոդներին `կաթսա, մաքսային և լայնական: Ընտրեք մեթոդներից մեկը ՝ կախված ծախսող օբյեկտից: Այսպիսով, կաթսայատան մեթոդով նման առարկան արտադրությունն է որպես ամբողջություն, ըստ պատվերով պատրաստված մեթոդի `միայն առանձին պատվեր կամ արտադրանքի տեսակ, իսկ լայնակի մեթոդով` արտադրության առանձին հատված (տեխնոլոգիական գործընթաց): Ըստ այդմ, բոլոր նյութական ծախսերը կամ բաշխված չեն, կամ փոխկապակցված են արտադրանքի (պատվերների) կամ արտադրության հատվածների (գործընթացների) միջոցով:
Քայլ 2
Հաշվարկման յուրաքանչյուր մեթոդից օգտվելիս օգտագործեք հաշվարկման տարբեր միավորներ (բնական, պայմանական-բնական, արժեք, ժամանակ և աշխատանքային միավորներ):
Քայլ 3
Կաթսայի հաշվարկման մեթոդը օգտագործելիս մի մոռացեք դրա ցածր տեղեկատվական պարունակության մասին: Կաթսայի մեթոդով հաշվարկների արդյունքում ստացված տեղեկատվությունը կարող է հիմնավորված լինել միայն մեկ արտադրանքի արտադրական օբյեկտներում հաշվապահական հաշվառման դեպքում (օրինակ `նավթի արդյունահանող ձեռնարկություններում` դրա արժեքը հաշվարկելու համար): Նյութական ծախսերը հաշվարկվում են գոյություն ունեցող ընդհանուր ծախսերը ֆիզիկական արտահայտությամբ բաժանելով արտադրության ամբողջ ծավալին (այս օրինակում նավթի տակառները):
Քայլ 4
Փոքր խմբաքանակի կամ նույնիսկ միանգամյա արտադրության համար օգտագործեք կտորների պատվերի մեթոդ: Այս մեթոդը լավ է համապատասխանում նաև խոշոր կամ տեխնոլոգիապես բարդ ապրանքների գինը հաշվարկելու համար, երբ արտադրական գործընթացի յուրաքանչյուր հատված ֆիզիկապես անհնար է հաշվարկել: Նյութական ծախսերը հաշվարկվում են յուրաքանչյուր պատվերի ընդհանուր ծախսերը բաժանելով այդ պատվերին համապատասխան արտադրված և առաքված ապրանքների քանակին: Այս մեթոդի կիրառմամբ ինքնարժեքի գնի հաշվարկման արդյունքը յուրաքանչյուր պատվերի կատարման ֆինանսական արդյունքների վերաբերյալ տեղեկատվություն ստանալն է:
Քայլ 5
Օգտագործեք շրջադարձային եղանակը, եթե դուք հաշվարկում եք զանգվածային արտադրության ինքնարժեքի գինը, որը բնութագրվում է տեխնոլոգիական գործընթացների հաջորդականությամբ և առանձին կատարված գործողությունների կրկնվողությամբ: Նյութական ծախսերը հաշվարկվում են որոշակի ժամանակահատվածում (կամ յուրաքանչյուր առանձին գործընթացի կամ գործողության կատարման ընթացքում) բոլոր ծախսերի հանրագումարը բաժանելով արտադրանքի այս ժամանակահատվածում (կամ մշակման կամ շահագործման ընթացքում) արտադրված միավորների քանակին: Արտադրության ընդհանուր արժեքը տեխնոլոգիական գործընթացներից յուրաքանչյուրի համար նյութական ծախսերի հանրագումար է:
