Հնարավորության արժեքը հաշվարկելու համար անհրաժեշտ է որոշել կազմակերպության զուտ կանխիկ վնասը: Կանխիկ դրամի կորուստները չեն կարող չափվել կապիտալի բացարձակ միավորներով, ի տարբերություն այլ ռեսուրսների, բայց այդ ծախսերը կախված են այլընտրանքից: Եթե կազմակերպությունն ունի իր կարիքներին գերազանցող կապիտալ, ապա ընկերության հնարավոր գինը հավասար կլինի արտաքին ներդրումների եկամտաբերության բարձր տեմպերին և համարժեք ռիսկով եկամտաբերության տոկոսադրույքին:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Manufacturerանկացած արտադրող ձգտում է մեծացնել ձեռնարկության շահույթը, բայց հնարավորության ծախսերը հիմնական խոչընդոտն են առավելագույն շահույթ ստանալու հնարավորությունները իրացնելու համար: Այն դեպքում, երբ ընկերության ղեկավարությունը չի օգտագործում կապիտալ միջոցներ և չի ստանում արտաքին ներդրումների վերադարձի տոկոսադրույք, որը գերազանցում է այլուր ներդրողների կողմից ստացված եկամտի տոկոսադրույքը, ապա միջոցները բաշխվում են բաժնետերերի միջև: Լավագույն այլընտրանքային հնարավորության արդյունքում ընկերության ներդրողների կողմից ստացված եկամտաբերության տոկոսադրույքը չի գերազանցում ներդրման համար պահանջվող նվազագույն եկամտաբերությունը:
Քայլ 2
Որոշ ծախսեր չեն կարող հաշվառվել հաշվապահական հաշվառման համակարգում: Համակարգի կողմից հաշվառված ծախսերը պետք է հիմնված լինեն ապագայում վճարելու նախկին պարտավորությունների վրա: Սրանք այն ծախսերն են, որոնք անվանում են վավեր, քանի որ դրանք գրանցվում են հաշվապահական հաշվառման համակարգի կողմից:
Քայլ 3
Այնուամենայնիվ, որոշումներ կայացնելու համար պետք է հաշվի առնել բոլոր ծախսերը, որոնք ուղղակիորեն չեն գրանցվում հաշիվներում: Այս ծախսերը կոչվում են հնարավորության ծախսեր կամ ժամանակ: Այսինքն ՝ այս ծախսերը ծախսեր են, որոնք չափում են շահույթը, որը զոհաբերվում կամ կորչում է տարբերակի ընտրության արդյունքում, և երբ այլ տարբերակները պետք է հրաժարվեն:
Քայլ 4
Հնարավորության արժեքը, որը կապիտալը չի վերագրվում, կարող է դիտարկվել միայն այն դեպքում, երբ խոսքը վերաբերում է սուղ ռեսուրսների, ինչպիսիք են նյութերի, սարքավորումների կամ աշխատուժի սահմանափակումները: Երբ ռեսուրսները սուղ չեն, ապա դրանք չեն կարող բաշխվել ՝ հօգուտ որևէ այլ տարբերակի:
Քայլ 5
Ընկերության ժամանակային ծախսերը հաշվարկելու համար անհրաժեշտ է, որ արտադրության մեջ ներդրված յուրաքանչյուր գործոն գնահատի ձեռնարկության կորուստը `ռեսուրսը ոչ թե լավագույն կերպով, այլ մոտակա, դրամական ձևով օգտագործելու դեպքում:
Քայլ 6
Հնարավորությունների ծախսերը բաժանվում են 2 տեսակի `արտաքին և ներքին: Արտաքին ծախսերը կապված են ռեսուրսի ձեռքբերման հետ և համապատասխանում են այն օգուտին, որը կարող է ձեռք բերվել `օգտագործելով այլ այլընտրանքային ռեսուրսի նույն ծախսերը: Ներքին ծախսերը պայմանավորված են ոչ թե ներգրավված, այլ սեփական ռեսուրսների օգտագործմամբ, ինչը նշանակում է, որ ընկերության ռեսուրսների ժամանակային ծախսերը հավասար են օգուտներին, որոնք կարելի է ստանալ դրանց ռեսուրսների այլընտրանքային օգտագործումից:
