Ռուսաստանի Դաշնության վարկային հաստատությունների Կենտրոնական բանկի կողմից վերաֆինանսավորումը օգտագործվում է բանկային համակարգի ցածր հատվածի վրա արդյունավետորեն ազդելու համար: Վերաֆինանսավորման ձևը, պայմանները և կարգը սահմանելով `Կենտրոնական բանկը վերահսկում է առևտրային բանկերի գործունեությունը:
Վերաֆինանսավորումը Կենտրոնական բանկի կողմից վարկերի տրամադրումն է կազմակերպություններին (առևտրային բանկեր), այսինքն ՝ վարկային հաստատությունները դրանից միջոցներ են ստանում: Դա անելու համար կա երկու եղանակ ՝ վարկերի թողարկում և բանկերի պորտֆելներում պահվող արժեթղթերի վերահաշվարկ (օրինակ ՝ մուրհակներ):
Օրինագծերի վերահաշվարկն իրականացվում է վերահաշվարկի տոկոսադրույքով: Սա պաշտոնական զեղչի տոկոսադրույքն է, որը սովորաբար փոքր-ինչ պակաս է վարկի (վերաֆինանսավորման) տոկոսադրույքից: Այսպիսով, Կենտրոնական բանկը պարտքային պարտավորությունները գնում է ավելի ցածր գնով, քան առևտրայինը:
Երբ Կենտրոնական բանկը բարձրացնում է վերաֆինանսավորման տոկոսադրույքը, առևտրային բանկերը փորձում են փոխհատուցել վնասները (քանի որ նրանք ավելի բարձր գնով վարկ են վերցնում) և իրենք են բարձրացնում վարկառուներին (իրավաբանական և ֆիզիկական անձանց) տրվող վարկերի տոկոսադրույքները: Տնտեսության վրա այս ազդեցությունը վերաֆինանսավորման հիմնական նպատակն է: Օրինակ, երբ գնաճը բարձրանում է, վարկերի տոկոսադրույքի բարձրացումը հանգեցնում է բանկերի վարկային գործառնությունների նվազմանը: Վարկային հաստատությունների իրացվելիությունն ուղղակիորեն կախված է Կենտրոնական բանկից վարկ ստանալու հնարավորությունից:
Կենտրոնական բանկի վերաֆինանսավորման տոկոսադրույքի փոփոխությունը շատ հզոր գործիք է տնտեսության վրա ազդելու համար, ուստի այն հազվադեպ է օգտագործվում: Քանի որ դրա փոփոխությունը բերում է զգալի հետևանքների, տոկոսադրույքի կտրուկ տատանումները ցույց են տալիս տնտեսական համակարգի անկայունությունը:
Պաշտոնական փոխարժեքի ցանկացած փոփոխություն սովորաբար ուղեկցում է նոր դրամավարկային քաղաքականության անցնելուն: Միևնույն ժամանակ, առևտրային բանկերը անհրաժեշտ փոփոխություններ են կատարում իրենց գործունեության մեջ, երբեմն ամբողջությամբ փոխելով ուղղությունը: Տնտեսության վրա ազդելու այս մեթոդի անբարենպաստությունը կարելի է անվանել դրա թույլ արդյունավետությունը `այլ հատվածների նկատմամբ, այն ազդում է միայն առևտրային բանկերի վրա:
