Հունաստանը, պարզվեց, ԵՄ երկիրն է, որն ամենաշատը տուժել է համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամից. 2012-ի սկզբին այս պետության ՀՆԱ-ի պակասուրդը գրեթե երեք անգամ գերազանցում էր միության անդամների համար թույլատրելի նորմերը: Ուստի զարմանալի չէ, որ մամուլում սկսեցին տեղեկություններ հայտնվել այս երկրին պատկանող կղզիների վաճառքի մասին:
2008-ին այս կղզային պետության կառավարությունը օգնության համար դիմեց Եվրոգոտու ֆինանսների նախարարությանը, և մինչև 2012-ի կեսերը երկրի տնտեսությունն արդեն ստացել էր կանխիկ ներարկումների հինգ տրանշ `ընդհանուր մի քանի հարյուր միլիարդ եվրո: Սակայն ֆինանսական աջակցության դիմաց Հունաստանից պահանջվում էր բարեփոխել իր տնտեսական քաղաքականությունը, և կառավարությունը մշակեց խիստ խնայողական միջոցառումներ, ինչպես նաև մասնակի մասնավորեցում պետական գույքը: Մասնավորեցման հեռանկարները քննարկվել են երկրի վարչապետ Անտոնիս Սամարասի հետ ֆրանսիական Le Monde թերթին տված հարցազրույցում:
Լրագրողների խոսքով ՝ կառավարության ղեկավարը հայտարարել է որոշ անմարդաբնակ կղզիներ մասնավոր անհատներին վաճառելու հնարավորության մասին: Սակայն տարբեր գործակալությունների կողմից այս տեղեկատվության տարածումից մի քանի օր անց հայտնվեց Հունաստանի կառավարության մամուլի ծառայության հատուկ բացատրությունը: Այն պարունակում էր վարչապետի բառացի խոսքը, որից, ըստ մամուլի ծառայության, հետեւում է, որ խոսքը ամենեւին էլ կղզիների վաճառքի մասին չէր: Սամարասը ասաց, որ պետք է ջանքեր գործադրել այս չօգտագործված տարածքը մայրաքաղաքի վերածելու ուղղությամբ, ինչը ֆրանսիացիները սխալ էին հասկացել: Բայց իրականում խոսքը գնում էր երկարաժամկետ վարձակալության, լիզինգի կամ պետական-մասնավոր խառը սեփականության մասին, որում կղզիները մնում են պետական սեփականության մեջ:
Բացի այդ, Սամարասը հարցազրույցներից մեկում ասել է, որ ավելի քան երկու հազար հունական կղզիների մեջ մասնավոր կղզիներ չկան: Այնուամենայնիվ, մամուլը պարբերաբար հայտնում է, որ ֆինանսական ճգնաժամի սկսվելով, որը վերաճեց քաղաքական և սոցիալական, մասնավոր սեփականատերերը սկսեցին վաճառել կամ վարձակալել անհատական կղզիներ երկար ժամանակ: Մասնավորապես, խոսքը վերաբերում էր Պատրոկլոս, Սկորպիոս և Օկսիա կղզիներին, որոնցից սեփականատերերը ցանկանում էին ազատվել 5-ից 100 միլիոն եվրոյի չափով գումարների համար:
