Հիփոթեք ստանալը հեշտ չէ: Բանկային կազմակերպությունը հաստատ շատ փաստաթղթեր է պահանջելու: Բայց սա պարզապես փաստաթղթաշրջանառություն չէ, այլ ֆինանսական հաստատության համար անհրաժեշտ քայլ: Բոլոր փաստաթղթերը ենթակա են մանրակրկիտ ստուգման, որից հետո որոշում է կայացվում որոշակի վարկառուին վարկ տրամադրելու հնարավորության մասին:
Հիպոթեկային վարկ ստանալու կարգը բավականին բարդ է և ներառում է բազմաթիվ փուլեր: Դրանցից մեկը ստուգում է հավանական վարկառուի փաստաթղթերը: Սովորաբար, այդպիսի ստուգումն իրականացվում է միանգամից բանկային հաստատության մի քանի ծառայությունների կողմից, որոնցից յուրաքանչյուրի ղեկավարը հաշվետվություն է տրամադրում արդյունքների հիման վրա: Այս փաստաթղթերը պահվում են վարկառուի անձնական գործում և պաշտպանված են բանկի գաղտնիության մասին օրենքով:
Հիմնական փաստաթղթերի ստուգում
Առաջին հերթին, բանկի անվտանգության ծառայությունը հաճախորդին ստուգում է հայտի ձևում ներկայացված տվյալների ճշգրտությունը: Պարզվում է վարկառուի կողմից բանկին տրամադրված բոլոր փաստաթղթերի իսկության և, եթե այդպիսիք կա նաև երաշխավորների, պահանջը: Բացի այդ, վարկային պատմությունը և վավեր վարկային պարտավորությունների առկայությունը նախ և առաջ ստուգման առարկա են: Եթե պարզվի, որ գոյություն ունեն վավեր վարկեր, որոնց վերաբերյալ տեղեկությունները նշված չեն հարցաթերթիկում, դա կարող է դառնալ վարկավորումից հրաժարվելու պատճառ:
Մեկ այլ ասպեկտ է հավանական վարկառուի եկամուտը հաստատող փաստաթղթերի իսկության ստուգումը: Դրանք մանրազնին և մանրազնին վերլուծվում են. Անհրաժեշտության դեպքում համապատասխան հայցերն ուղարկվում են աշխատանքի վայր և հարկային մարմին: Լրացուցիչ եկամուտները, որոնք վարկառուն չի կարող փաստաթղթավորել, սովորաբար գնահատման ծրագրում հաշվի չեն առնվում: Այնուամենայնիվ, եթե այդպիսի եկամուտը նշված է հարցաթերթիկում, դրանք նույնպես կարող են ստուգվել:
Հիպոթեկային վարկերի և շարժական գույքի գրանցամատյաններում ստուգում
Վարկառուի փաստաթղթերի իսկությունը և նրա եկամտի համապատասխանությունը ստուգելուց բացի, բանկի աշխատակիցները դիմումներ են ուղարկում շարժական գույքի և գրավագրերի պետական էլեկտրոնային գրանցամատյաններին: Այսպիսով, պարզ է դառնում, թե արդյոք վարկառուն պարտավորություններ ունի: Պարզ ասած, բանկը ստուգում է չվճարված հիփոթեքի կամ ավտոմեքենաների վարկերի առկայությունը:
Անշարժ գույքը, որը վարկառուն պատրաստվում է վերցնել, նույնպես ստուգվում է համապատասխան գրանցամատյանում: Ավելին, դա արվում է երկու անգամ: Առաջին անգամ `վարկառուից փաստաթղթերի ամբողջական փաթեթ ստանալուց հետո (վարկային կոմիտեի կողմից որոշում կայացնելուց առաջ), երկրորդ անգամ` անմիջապես գործարքի օրը: Նման նախազգուշական միջոցները անհրաժեշտ են բանկային կազմակերպության համար `գրավի կորստի ռիսկերը նվազեցնելու համար: Օրինակ, անշարժ գույքի երկրորդական շուկայում կան դեպքեր, երբ մի քանի գնորդներ, միմյանց մասին չիմանալով, տարբեր բանկերում նույն վարկի դիմաց վարկ են վերցնում:
