Յուրաքանչյուր ոք իր կյանքում գոնե մեկ անգամ վարկ է տվել: Այնուամենայնիվ, ոմանք բախվել են իրավիճակների, երբ պարտապանը, որոշակի պատճառներով կամ առանց դրանց, հրաժարվում է վերադարձնել վերցրած գումարները: Այս իրավիճակից հանգիստ դուրս գալու համար հարկավոր է հիշել մի քանի հիմնական սկզբունք:
Վարկ տալիս անհրաժեշտ է անդորրագիր կազմել, որը, անհրաժեշտության դեպքում, կհաստատի փողի չվերադարձնելու փաստը: Այս փաստաթղթում պետք է նշվեն փոխանցված գումարի չափը, երկու կողմերի անձնագրի տվյալները և վերադարձի ժամկետը: Եթե պարտքը թողարկվում է տոկոսադրույքով, ապա պետք է մուտքագրվի նաև դրանց արժեքը: Եթե այս փաստաթուղթը առկա չէ, ապա դուք ոչ մի իրավական հիմք չեք ունենա պարտապանին պահանջներ ներկայացնելու համար, ինչը վերադարձի հնարավորությունը գրեթե զրոյացնում է:
Եթե հասկանում եք, որ պարտապանը չի պատրաստվում վերադարձնել գումարը, ապա նախ պետք է հանգստանաք: Վերլուծեք ներկա իրավիճակը, դադարեք մեղադրել մարդուն և զայրույթ զգալ նրա հանդեպ: Այս բոլոր հույզերը միայն կխանգարեն ձեզ ճիշտ գնահատել իրավիճակը և դրանով կերկարաձգեն չվերադարձնելը: Գիտակցեք, որ այս իրավիճակում նույնքան մեղավոր եք, որքան պարտապանը, քանի որ հավասարապես մասնակցում էիք այս գործընթացին:
Փորձեք չփչացնել ձեր հարաբերությունները պարտապանի հետ: Եթե ձեզ հետ լավ հաղորդակցությունը խզվի, դա միայն կմեծացնի բացը և պարտքի մարման ժամանակը: Խոսեք պարտապանի հետ այն մասին, թե ինչն է առաջացրել հետ վերադարձման հետաձգումը և քննարկել խնդիրը լուծելու ուղիները: Նոր պայմանագրերի շուրջ բանակցություններ վարել: Օրինակ, վերադարձը կարող եք բաժանել մի քանի մասի, որոնք հարմար կլինեն վարկառուի համար: Կարիք չկա միանգամից նրանից ամեն ինչ ճզմելու, միգուցե այդ գումարները նրա համար ֆինանսական նշանակություն ունենան:
Եթե խաղաղ կարգավորումը անհաջող էր, դուք պետք է դիմեք դատարան `հայցադիմումի հետ միասին կցելով անդորրագիր: Դատարանի որոշմամբ պարտքը կարող եք ինքներդ հավաքել կամ կարգադրիչների օգնությամբ: Այս դեպքում պարտքը կարող է վերադարձվել ինչպես գումարով, այնպես էլ պարտապանի որոշակի գույքի վաճառքի միջոցով, որի արժեքը համապատասխանում է պարտքի չափին: